Δευτέρα 7 Μαΐου 2018

Επιλογές

Επιλογές

Λάθος σημάδια σαν δώσεις,
κάποιος θα προσμένει.
Θα κάθεται, θα σκέφτεται,
για κάτι που αγνοείται.

Προστάτευσαι το μέρος σου,
μην είσαι φοβισμένος.
Καλύτερα οι δηλώσεις,
παρά οι αναβολές.

Μα είναι και οι προτεραιότητες,
που μόνες τους δεν μπαίνουν.
Εσύ πρέπει να βάλεις τες
εκεί που θες να μπουν.

Κι αν κάθεσαι να λες
πως τα πάντα όλα θέλεις,
βοήθα με τις πράξεις σου
και ασ’το να φανεί.

Μα άμα μόνο λόγια έχεις
για κάτσε συλλογίσου,
γιατί τα χρόνια πέρασαν
και εσύ είσαι πάλι εκεί.

Επιλογή σου ήτανε.
Επιλογή σου θα’ναι.
Μα ποιος τη σιγουριά
είπε πως δεν μετάνιωσε;

Δώσε ευκαιρία στην ελπίδα,
μα πρώτα δες μπροστά σου.
Πώς να συμπληρώσεις μια ψυχή,
αν τη δικιά σου αγνοείς;

Για αφήσου λίγο ελεύθερος,
στην ομορφιά της φύσης.
Τόσο μας βρέχει, μας φυσά,
μα εμείς, κλειστά τα μάτια.

Μιά στιγμή είν’στο χρόνο,
ένα κύμα στο γιαλό.
Κι αν αισθάνεσαι κάτι τώρα,
μάντεψε ποιά είναι η ώρα.

Αν προτεραιότητα δεν είναι η ζωή,
τότε κάτι κάνεις λάθος.
Τι ποιο όμορφο απ'το να ζεις,
να τολμάς, να αμφισβητείς;

Αμφισβήτησε τον εαυτό σου.
Πρώτα από όλους.
Πριν από όλους.

Και μετά πες μου αν αξίζει, και πόσο αξίζει,
να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που αγαπάς.

Θυμήσου
«Ομορφιά είναι να χωράς πολλά σε λίγα».
Ή μήπως όχι;

Θα έλεγα πως 
ομορφιά είναι να είσαι ειλικρινής.
Πρώτα στον εαυτό σου, 
και μετά στους άλλους.

«Επιλογές», Αμάλθεια 07-05-2018

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Φόβος



Φόβος


Τόσοι αγώνες, τόσες θυσίες
μάλλον δεν φτάσαν, ανίδεοι όλοι
Τόσο αίμα, στο χώμα πάνω
μάλλον δεν γέμισε την άδεια ψυχή

Και τώρα σου λένε να κάνεις όνειρα,
να ζήσεις με ελπίδα και να αλλάξεις τον κόσμο
Μα αυτοί που στο λένε, αυτοί είναι οι ίδιοι
που τίποτα δεν ξέρουν από ζωή και χαρά

Παιδιά κλαίνε, μάνες πονούν
Χάθηκε η ανθρωπιά, και τούτο είναι μυστικό
Ήρθε ο πόλεμος, μας βρήκε ο κίνδυνος
και να’τη πρώτη η υποκρισία

Ο σεβασμός άγγιξε την πολυτέλεια
Τα δικαιώματα πλέον συζητούνται,
αν στην πραγματικότητα υπήρξαν ποτέ
Όλοι γνωρίζουν μα κανείς δεν ξέρει
Όλοι βοηθούν, μα όλοι είναι ακίνητοι

Είναι λες και ο χρόνος πάγωσε
Η ανθρώπινη ζωή έχει σταματήσει
Και εσύ κοιτάς, κοιτάς μπροστά σου
μπας και σου απαντήσει κανείς «γιατί..»
«γιατί όλα αυτά;»

Στο δρόμο του πλούτου χάθηκαν όλα,
όπου ο εγωισμός συνάντησε την ιδιοτέλεια
Χρήματα, λεφτά, λέξεις για να εκφράζουν ψευδαισθήσεις
Αγάπη, έρωτας, πλέον εκφράζουν μόνο ηδονή
Που είναι η αλήθεια;

Τόσοι αγώνες, τόσες θυσίες
Μάλλον δεν φτάσαν στο βωμό της απλυσιάς
Εκεί που η νύχτα ντυμένη μέρα είχε έρθει
κι έκρυβε εκπλήξεις, θανάτους, δάκρυα, σφαγές

Λες κι ο φόβος είναι ένα μυστικό
Όλοι τον κρύβουν
Μα ταυτόχρονα κανείς

«Φόβος», Αμάλθεια 26-02-2016

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Τι είναι αγάπη;

 

Τι είναι αγάπη;

 

Ολόκληρη ομορφιά πολιορκεί τον τίτλο
Κάθε μαγείας μάγια σπάνε στ'άκουσμα του
Είναι αυτή η λέξη, αυτή που ξεχωρίζει
και κάνει τον καθένα να την αναζητεί 

Είναι μάλλον κρυφό το μυστικό
Ποιός άραγε να ψάχνει αυτόν τον ορισμό;
 Ποιητής αληθινός ξέρει πως δεν υπάρχει
Κανένας του είδους δεν τον ψάχνει

Γιατί είναι κάτι ανώτερο
Κανείς δεν μπορεί να την δει
Τουλάχιστον όχι με τα μάτια
παρα μόνο με την ψυχή

Και να που μέλλει να είναι πλάνη,
μια όμορφη του είδους 
Μια πλάνη που ειν'το μέσο
του ποιητή ο δρόμος

Διαφορετική απ'τον καθένα,πάντα μοναδική
Ο άνθρωπος ερμηνεύει τη δική του ουσία

«Τι είναι αγάπη;», Αμάλθεια, 31-01-2016 


Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

Όμορφη δύναμη

 

 Όμορφη δύναμη


Είναι βαρύς ο στυλός όταν γράφεις για τον έρωτα.
Δεν είναι;
Ίσως είναι και ασήκωτος.

Όσες φορές έχω προσπαθήσει,
δεν βρίσκω τις λέξεις.
Είναι λες και δεν μπορώ.

Βασικά δεν μπορώ.
Δεν μπορώ να γράψω αυτά που σκέφτομαι,
γιατί δεν είναι πάντα λέξεις.

Είναι συναισθήματα, βαθιά,
 μέσα στην καρδιά και στο μυαλό μου.
Μα να, ούτε να τα περιγράψω δεν μπορώ,
πόσο μάλλον να τα πω, και να τα δηλώσω.

Είναι όμορφο.
Αυτό που ζω, όπως και αν λέγεται,
είναι όμορφο.Πολύ.

Μερικές φορές νιώθω αδύναμη,
μα κι όμως, πάντα είμαι δυνατή.
Αγαπώ,κι αυτό τα αλλάζει όλα.

Μερικές φορες φοβάμαι,
μα όταν του μιλώ,με επαναφέρει.
Με αγαπά, το ξέρω.
Το βλέπω, το ζω, το ακόυω.
Το αισθάνομαι.
Το καταλαβαίνω.

Όταν αγαπάς, αγαπάς,
εγώ αυτό ξέρω.
Και είναι που χαίρομαι τόσο πολύ,
που μου το έμαθε ξανά κάποιος.

Κάποιος πολύ όμορφος,
και πολύ ωραίος,
που αγαπά όλον τον κόσμο.

Πράγματι, αγαπά όλον τον κόσμο,
γιατί όταν αγαπάς, αγαπάς,
χωρίς όρια, και δίχως τέλος.
Αγαπάς.

«Όμορφη δύναμη», Αμάλθεια, 11-01-2016

https://www.youtube.com/watch?v=1p0pe-1_xUk


Όλα τα παράθυρα του κόσμου κρύβουν έναν άλλον κόσμο,
μια μαγεία ... Μπορείς να την δεις;



Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Άξιοι


Άξιοι


Ποιός λέει πως δεν είμαστε όλοι αθλητές;
Και τι είναι αθλητές;
Όσοι κρύβονται πίσω απ'τη δύναμη του σώματος τους και μόνο;
Μάλλον όχι.

Έχεις υπάρξει αθλητής;
Έχεις ζήσει τον πόνο;
Έχεις προσπαθήσει αρκετά;
Έχεις μετανιώσει;
Έχεις πεισμώσει;
Έχεις αποτύχει;
Τα έχεις παρατήσει;
Τα έχεις θαλασσώσει;
Βρήκες το θάρρος;
Ένιωσες την επιτυχία;
Γεύτηκες τη χαρά;

Έχεις πάρει ποτέ όλη την ομάδα στα χέρια σου;
Ακόμα και αν η ομάδα είσαι εσύ;
Έχεις νιώσει αυτό το μούδιασμα;;
Όχι εκείνη τη στιγμή, αλλά την άλλη,
που σκέφτεσαι τα προηγούμενα,
και απορρείς με τη δύναμη σου;
Πώς τα κατάφερες; 

Πήγαν ποτέ όλα χάλια;
Όλα εκτός σχεδίου,
και δεν ήξερες τι να κάνεις;
Αλλά ήξερες πως ήθελες να κάνεις κάτι;
Ήξερες πως προσπαθείς;

Έχεις νιώσει τις στιγμές
που εξαρτάται από εσένα
-απο εσένα και μόνο-
αν θα γράψεις ιστορία;
Αν θα αλλάξεις την κατάσταση;
Αν θα είσαι το αουτσάιντερ
που έκανε τη διαφορά,
και άλλαξε τον κανόνα;

Έχεις ακούσει το όνομα σου;
Σε έχουν δείξει;
Σου έχουν πει μπράβο;
Σου έχουν δώσει ψεύτικα συγχαρητήρια 
και τυπικές αγκαλιές;
Έχουν αδιαφορήσει;
Έχουν φωνάξει για σένα;

Έχεις φωνάξει εσύ για εσένα;
Σου έχεις πει μπράβο;
Έχεις απορρήσει γιατί το έκανες αυτό;
Σκέφτηκες τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις;
Έχεις σηκώσει το βάρος;

Πίστεψε ποτέ κανείς σε σένα;
Ήταν δίπλα σου;
Εσύ πίστεψες στις δυνάμεις σου;
Αγαπούσες ποτέ αυτό που έκανες;

Έχεις ακούσει τη σιωπή;
Το κενό πριν αρχίσουν όλα;
Έχεις νιώσει πως ήρθε η ώρα;
Πως πρέπει να το κάνεις,
και θα το κάνεις,
γιατί αυτό είναι που θες;
Τα έχεις αποδεχτεί όλα;
 Και όσα δεν έχεις αποδεχτεί,
πρόκειται να τα αλλάξεις μήπως;

Τότε ναι, νομίζω πως,είσαι αθλητής.
Ένας εξαιρετικός αθλητής μάλιστα.

«Άξιοι», Αμάλθεια, 10-01-2016




Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Αλλαγή θαρρώ την είπε


Αλλαγή θαρρώ την είπε


Μπερδεύουμε
την αγάπη, με την ανάγκη
την ανάγκη, με τα θέλω
τα θέλω, με την προσδοκία
την προσδοκία, με την αναμονή
την αναμονή, με την τόλμη..
Κι όλο αυτό θεωρείται φυσιολογικό,
αναμενόμενο,
έλα μωρέ, ποιός τα προσέχει;

Μένει να μπερδέψουμε
την τόλμη, με τις εμπειρίες
και τις εμπειρίες, με τη ζωή.
Και τότε, μάλλον θα έχουμε γευτεί
τη δυστυχία.

Αν θες να μιλήσεις για όνειρα
σε έναν κόσμο που φοβάται,
μίλα του για αγάπη,
και άσ'τον να τα μπερδέψει.

Αν θες να μιλήσεις για ελπίδα
σε έναν κόσμο που πονά,
διάβασε του παραμύθια
και ανύψωσε την καρδιά του.

Κι αν θες να του δείξεις τον ερωτισμό σου,
κοίτα τον στα μάτια
και αγκάλιασε τον.
Τι πιο γεμάτο από μια αγκαλιά; 

Κι αν τα έχεις μπερδέψει όλα
πες του το.
Αν σ'αγαπά, δεν θα σε κρίνει.
Ζήτα του τον δρόμο,όχι τον χάρτη.

«Αλλαγή θαρρώ την είπε», Αμάλθεια, 27-12-2015






Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Αυγερινός

 

Αυγερινός

 

Ημέρες χαράς, ημέρες γιορτής.

Άνθρωποι μόνοι, άνθρωποι άδειοι
Προχωρούν, κοιτάνε, ψάχνουν..
Μα πού είναι η ευτυχία;

Άλλοι με στόχο, άλλοι με τόπο
Βήματα μικρά, στάσεις μεγάλες
Προχωρούν, κοιτάνε, ψάχνουν..
Μα πού είναι η ευτυχία;

Άλλοι ψηλά, άλλοι υπόγεια
Όλοι στο μέσο, μα κανείς στη στεριά
Έχει χαθεί η μεσότητα..
Χάθηκε και η απορία.

Προσμονή για τη δύση,
ελπίδα στην ανατολή.
Ίσως αυτό έχει μείνει,
αυτό και ο αυγερινός. 

Όμως χάνεται όταν ξημερώσει,
είναι χαμένος πριν έρθει το σκοτάδι.
Και οι άνθρωποι μένουν μόνοι,
μόνοι και άδειοι.

Ίσως ψάχνουν την αγάπη,
ίσως αυτή να θέλουν.
Μα χρειάζονται την καρδιά για να την δουν.

Ημέρες χαράς, ημέρες γιορτής. 

«Αυγερινός», Αμάλθεια, 26-12-2015


φωτ. Marek Florczyk