Φόβος
Τόσοι αγώνες, τόσες θυσίες
μάλλον δεν φτάσαν, ανίδεοι όλοι
Τόσο αίμα, στο χώμα πάνω
μάλλον δεν γέμισε την άδεια ψυχή
Και τώρα σου λένε να κάνεις όνειρα,
να ζήσεις με ελπίδα και να αλλάξεις τον
κόσμο
Μα αυτοί που στο λένε, αυτοί είναι οι
ίδιοι
που τίποτα δεν ξέρουν από ζωή και χαρά
Παιδιά κλαίνε, μάνες πονούν
Χάθηκε η ανθρωπιά, και τούτο είναι
μυστικό
Ήρθε ο πόλεμος, μας βρήκε ο κίνδυνος
και να’τη πρώτη η υποκρισία
Ο σεβασμός άγγιξε την πολυτέλεια
Τα δικαιώματα πλέον συζητούνται,
αν στην πραγματικότητα υπήρξαν ποτέ
Όλοι γνωρίζουν μα κανείς δεν ξέρει
Όλοι βοηθούν, μα όλοι είναι ακίνητοι
Είναι λες και ο χρόνος πάγωσε
Η ανθρώπινη ζωή έχει σταματήσει
Και εσύ κοιτάς, κοιτάς μπροστά σου
μπας και σου απαντήσει κανείς «γιατί..»
«γιατί όλα αυτά;»
Στο δρόμο του πλούτου χάθηκαν όλα,
όπου ο εγωισμός συνάντησε την ιδιοτέλεια
Χρήματα, λεφτά, λέξεις για να εκφράζουν
ψευδαισθήσεις
Αγάπη, έρωτας, πλέον εκφράζουν μόνο
ηδονή
Που είναι η αλήθεια;
Τόσοι αγώνες, τόσες θυσίες
Μάλλον δεν φτάσαν στο βωμό της απλυσιάς
Εκεί που η νύχτα ντυμένη μέρα είχε έρθει
κι έκρυβε εκπλήξεις, θανάτους, δάκρυα,
σφαγές
Λες κι ο φόβος είναι ένα μυστικό
Όλοι τον κρύβουν
Μα ταυτόχρονα κανείς
«Φόβος», Αμάλθεια
26-02-2016
