Αλλαγή θαρρώ την είπε

Αλλαγή θαρρώ την είπε

Μπερδεύουμε

την αγάπη, με την ανάγκη

την ανάγκη, με τα θέλω

τα θέλω, με την προσδοκία

την προσδοκία, με την αναμονή

την αναμονή, με την τόλμη..

Κι όλο αυτό θεωρείται φυσιολογικό,

αναμενόμενο,

έλα μωρέ, ποιός τα προσέχει;

Μένει να μπερδέψουμε

την τόλμη, με τις εμπειρίες

και τις εμπειρίες, με τη ζωή.

Και τότε, μάλλον θα έχουμε γευτεί

τη δυστυχία.

Αν θες να μιλήσεις για όνειρα

σε έναν κόσμο που φοβάται,

μίλα του για αγάπη,

και άσ'τον να τα μπερδέψει.

Αν θες να μιλήσεις για ελπίδα

σε έναν κόσμο που πονά,

διάβασε του παραμύθια

και ανύψωσε την καρδιά του.

Κι αν θες να του δείξεις τον ερωτισμό σου,

κοίτα τον στα μάτια

και αγκάλιασε τον.

Τι πιο γεμάτο από μια αγκαλιά; 

Κι αν τα έχεις μπερδέψει όλα

πες του το.

Αν σ'αγαπά, δεν θα σε κρίνει.

Ζήτα του τον δρόμο,όχι τον χάρτη.

«Αλλαγή θαρρώ την είπε», Αμάλθεια, 27-12-2015

Αυγερινός

 

Αυγερινός

 

Ημέρες χαράς, ημέρες γιορτής.

Άνθρωποι μόνοι, άνθρωποι άδειοι

Προχωρούν, κοιτάνε, ψάχνουν..

Μα πού είναι η ευτυχία;

Άλλοι με στόχο, άλλοι με τόπο

Βήματα μικρά, στάσεις μεγάλες

Προχωρούν, κοιτάνε, ψάχνουν..

Μα πού είναι η ευτυχία;

Άλλοι ψηλά, άλλοι υπόγεια

Όλοι στο μέσο, μα κανείς στη στεριά

Έχει χαθεί η μεσότητα..

Χάθηκε και η απορία.

Προσμονή για τη δύση,

ελπίδα στην ανατολή.

Ίσως αυτό έχει μείνει,

αυτό και ο αυγερινός. 

Όμως χάνεται όταν ξημερώσει,

είναι χαμένος πριν έρθει το σκοτάδι.

Και οι άνθρωποι μένουν μόνοι,

μόνοι και άδειοι.

Ίσως ψάχνουν την αγάπη,

ίσως αυτή να θέλουν.

Μα χρειάζονται την καρδιά για να την δουν.

Ημέρες χαράς, ημέρες γιορτής. 

«Αυγερινός», Αμάλθεια, 26-12-2015

φωτ. Marek Florczyk

Έαρ

 

Έαρ

 

Αν η αγάπη είναι τόσο δυνατή,

αν ο έρωτας είναι τόσο λαμπρός,

γιατί να μην κυριεύσουν την ψυχή

και να γίνουν οι ωραίοι της κατακτητές;

Γιατί ο κόσμος να φοβάται το ωραίο,

γιατί να τρέμει στη δύναμη του;

Γιατί να δειλιάζει στην αγάπη 

και να μην την εμπιστεύεται;

Πώς να αλλάξεις έναν κόσμο,

που δείχνει τους ερωτευμένους,

που θαρρεί πως είναι τρελοί και επαναστάτες;

Και βέβαια είναι... εξ'ορισμού

Γιατί αυτό τρομάζει;

Μα πώς να τους δείξεις τον όμορφο σου κόσμο,

πώς να τους δείξεις τον κόσμο σου μέσα στην πραγματικότητα;

Ίσως ο άνθρωπος φοβάται τη φύση του και τις δυνατότητες του.

Ίσως ο έρωτας είναι η ανθρωπιά.

Ίσως ο έρωτας είναι η ελευθερία.

Και σίγουρα ελεύθεροι θα αλλάξουμε τον κόσμο.

Αρκεί να τραγουδήσουμε...

Αρκεί ένας, κι άλλος ένας να τον αγαπά,

κι ας είναι ο εαυτός του.

«Έαρ», Αμάλθεια, 24-12-2015

Αντόνιο Κανόβα: Έρως και Ψυχή (Μουσείο του Λούβρου)